Harau vallei

Vandaag hebben we na de lange reis een rustdag, maar om in de ochtenduren toch wat mooie foto's te kunnen maken heb ik de wekker op 8 uur gezet.Gisteren was het helemaal donker toen we arriveerden, maar nu kijken we uit over een schitterende rijstvallei, omgeven door bergen. Achter ons huisje rijst een hoge klif op, de waterval is nog slechts gering. Iedereen slaapt nog, pas rond een uur of 9 komt er wat beweging in. Het enige geluid dat je hier hoort zijn de vissen die af en toe plonzen in het kreekje.

De ochtend benutten we later om het dorpje te bezoeken. We wandelen een stuk langs de weg en komen uiteindelijk bij een ranch uit. De lokale bevolking mag voor 10.000 R een rondje van zo'n 30 meter lopen. Bovenop het paard moeten ze allemaal een selfie maken.

's Middags stap ik achterop de scooter om inkopen te doen op de markt. Het is weer enorm druk op de weg, dus nemen we allerlei kleine binnendoor weggetjes. Op de markt wil iedereen graag op de foto. Ik kan dus dankbaar gebruik maken van hun gastvrijheid. De mensen zijn allemaal even vriendelijk. Er worden vele verschillende groenten gekocht, kip en vis. Dan weer 50 minuten terugrijden en de keuken in. We gaan o.a. ajam rendang maken en vis in sambal. Groentekoekjes, mijoen, gekookte groentes en uiteraard witte rijst. We hadden bewust witte vis gekocht, omdat Shaya geen kip eet. Echter .... voordat we het wisten waren alle vissen bedolven onder de sambal. Gelukkig had onze gids in de gaten dat Shaya ook geen sambal lust dus .... Werden er wat hengels opgetrommeld om uit de kreek voor ons huisje vis te vangen. Eerst zoeken naar wormen, maar helaas geen gevonden. Dan maar wat spekkoek gebruiken. Ondertussen stapt onze chauffeur in een ander kreekje en vangt gewoon 2 vissen met zijn blote handen. De hengels hadden nog niets opgeleverd. Nog even bakken in de palmolie en eten maar. Samen met een jong stel uit Utrecht en een Belgische jongen met zijn Nederlandse vriendin (uit Nesselande nota bene) eten we al het zelfgemaakte lekkers. Tot in de late uurtjes wordt er gitaar gespeeld, gezongen en reiservaringen uitgewisseld. Dit alles inmiddels onder een droog afdakje, waar het water inmiddels van af stroomt, want het regent en bliksemt inmiddels enorm.