Het is een schitterende dag. Het is onbewolkt en de lucht is helemaal blauw. We hebben geluk. Met 1 busje rijden we naar de ingang van Mount Kenya National Park, nadat we onderweg de gids hebben opgepikt. Met het busje zullen we nog een stuk verder het park inrijden alvorens we daadwerkelijk beginnen aan onze wandeltocht. Nog maar nauwelijks binnen worden we verwelkomd door een kolonie apen met kleintjes. Uitstappen dus weer om foto's te maken. Even verderop een groot gekleurd hert naast de bus. Ook hier moest de chauffeur dus weer in de remmen. Nu dan toch eindelijk verder richting met station op ruim 3.000 m hoogte. We zullen er onderweg nog een keer uit moeten. Dit keer niet vanwege dieren, maar omdat de weg compleet onder water staat en de chauffeur er niet doorheen durft met 8 mensen aan boord. Hij komt er uiteindelijk heelhuids doorheen en met de nodige slippartijen komen we boven. Consequentie is echter wel dat de bus direct weer naar beneden gaat en we op de terugweg dezelfde afstand te voet zullen moeten afleggen, omdat het anders te gevaarlijk wordt. Dit betekent 2,5 uur extra wandelen. Geen probleem natuurlijk, we beginnen met frisse moed aan onze klim tussen de aapjes.

De vegetatie verandert onderweg voortdurend. Tussen 3000 en 3200 m zien we een grote boomsoort die alleen op deze hoogte voorkomt, veel baardmossen en lianen. Hogerop gaan we meer door zompige graslanden met mooie bromelia's en vetachtige planten. Het is hier enorm modderig en we houden onze schoenen niet schoon. Het is zwaar en glibberig. Op een hoogte van ruim 3.600 m komen we aan bij een grot waar we even lunchen en ..... onze regenkleding aantrekken, want het is inmiddels gigantisch gaan regenen. Tijd dus om terug te keren. De ene slippartij na de andere en langzaam steekt ook hoofdpijn op. Helaas verloopt de terugtocht minder ontspannen dan gehoopt. Hevige regenval en migraine belemmeren mij. Nu ook nog de 2,5 uur extra naar beneden tot aan de ingang van het park. Tot ongeveer een kilometer voor het einde weet ik me aardig staande te houden, maar dan keert ook mijn maag zich tegen me. De inhoud wordt tot 2 keer toe geleegd en de terugtocht in de bus moet in noodgedwongen voorin naast de bestuurder doorbrengen met een flesje water en een plastic zakje. Geen avondeten voor mij helaas.

Shaya heeft vandaag een korte wandeling gedaan in de buurt van de lodge met wat survival onderdelen. Ze heeft zelfs nog aan 'planking' gedaan in Kenia. Daarna zijn ze nog gaan zwemmen en hebben wat acro oefeningen gedaan.