De Kenianen zijn vrij en gaan massaal naar de kerk. Allemaal netjes gekleed over straat. We verlaten Naivasha langs de grote bloemenplantages, eigendom van een zekere familie Van den Berg, afkomstig uit Rotterdam. Overal staan plastic kassen en aan de overzijde van de weg staan arbeiderswoningen. De mensen hoeven nauwelijks huur te betalen, krijgen gratis scholing voor de kinderen en ook een privé ziekenhuis. De voorzieningen voor deze Kenianen zijn dus goed te noemen. Verderop rijden we over een nieuwe weg met zowaar een viaduct over een enkele spoorlijn. In het verleden gaf dit veel oponthoud, hoewel wij nog geen enkele trein gezien hebben. Passagierstreinen rijden hier alleen 's nachts, omdat het anders te warm is. Overdag vindt er alleen transport van goederen plaats van de haven van Mombassa naar Ethiopië, Uganda en Somalië. Onderweg passeren we kleine dorpjes, allemaal mensen die gevlucht zijn voor de interne stammenstrijd binnen Kenia. Gedurende verkiezingstijd moorden ze elkaar nog steeds uit en zijn voorbijgangers hun leven niet zeker.

Het landschap verandert langzaam in grote steppegebieden, waar we de eerste Masai zien met hun kuddes koeien en schapen, maar ook veel gecultiveerde grond voor akkerbouw. De grond wordt door Kikuyu mensen, een lokale stam, gepacht van de Masai. We zien hier veel mais en suikerriet. De acaciaboom met de parapluvorm doemt steeds meer op. Steeds meer Masai krijgen we te zien, totdat we even een 'bush stop' maken. Even snel achter het busje gaan zitten en dan weer door, maar inmiddels stromen de Masai naar onze busjes om allerhande souvenirs te verkopen. Aan alle kanten zie je mensen gekleed in felrode, kleurige doeken naar ons toe lopen. We rijden snel verder. Bij de ingang van Masai Mara National Park nog even stoppen om toegang te betalen. We worden direct overspoeld met souvenir verkoopsters. De Masai weten inmiddels de toeristen aardig uit te buiten. Eenmaal in het park zoeken we onze campsite op. Ook hier weer een andere lokatie dan in eerste instnatie gepland, maar wel een heerlijke stek. Midden in de wildernis slapen we in grote tenten met bedden erin, toilet en douche. De tenten worden nog eens extra beschermd door rieten daken. Het zonnetje komt af en toe door, maar grotendeels blijft het bewolkt. Na de lunch (voor het eerst spaghetti) nog even rust voordat we aan de gamedrive beginnen. Om 15.45 uur vertrekken we weer met onze busjes. We rijden nog geen 5 minuten of we worden gevraagd te gaan zitten, zodat we sneller door kunnen rijden. Een stuk verderop is namelijk een luipaard gesignaleerd. Met een hoge snelheid razen we over de hobbelige wegen. Free Kenian massage, zoals ze het zelf noemen. Nog even een stop voor een struisvogel en een zwarte neushoorn en dan snel weer verder. Nog een paar giraffen, ook al zo fotogeniek, maar we blijven maar voor 1 of 2 foto's en dan weer verder denderen. Uiteindelijk zien we de plek waar het luipaard zou moeten liggen. Eromheen staan zeker 12 tot 15 busjes of landrovers allemaal vechtend om een glimp op te kunnen vangen. We zoeken in de bomen, maar zien nog niets. Weer een stukje doorrijden, wellicht van daaruit. Inmiddels staan we drie dik achter elkaar en kijk je tegen de openstaande daken van andere busjes op zoek naar dat ene luipaard. We blijven turen. Eindelijk zien we diepverscholen in een boom een wat lichter vlak met stippen, nadat we dieper inzoomen met de camera zien we uiteindelijk het luipaard. Na enige beweging van het dier kunnen we nu duidelijk onderscheiden wat voor- en achterkant is. We hebben hem nu dus eindelijk gevonden. De big five hebben we na twee dagen gamedrive dus al gezien. We hebben de buffels gezien, de olifanten, de neushoorn, de leeuwen en het luipaard. Onze dag kan al niet meer stuk en de gamedrive is nog maar net begonnen. Wat kan er nu nog interessant zijn zou je zeggen? Nou genoeg. We zien op twee plaatsen een hyena, vele buffels, het wildebeast, hartebeast, het grootste antiloopsoort, olifanten, gieren, maar ook twee cheetahs. Geweldig, midden in het gras liggen ze te rollen en een beejte om zich heen te kijken. Wat een belevenis. Maar het hield nog niet op. We zien een leeuwin, maar deze was niet echt aktief. Nog geen 5 minuten later zien we er echter 9 bij elkaar, waarvan 1 mannetje. Ze spelen een beetje met elkaar en rusten uit, liggend en zittend. Het bekijken van deze dieren blijft fascinerend, zeker als 3 van hen ineens een bepaalde richting opkijken en al sluipend voor onze bus langs lopen. Ze hebben iets gezien. In de verte zien we drie 'pumba's', oftewel wrattenzwijntjes. De rest begint nu ook in beweging te komen en richting de zwijntjes te lopen. Langzaam zie je ze verspreiden om de dieren te omsingelen. Gelukkig voor de wrattenzwijntjes hebben ze de leeuwen op tijd opgemerkt en snellen weg. De leeuwen zijn nog te ver weg om er achteraan te gaan. Het was wel een spannend spektakel om te aanschouwen. We rijden verder en zien weer roofvogels, maar ook reebokken, oribi's, steenbokken en een mooi gekleurde mannetjes bushbok. De grootste antilopensoort, de Eland genaamd, komt ook nog in grote kuddes voorbij, maar ook enkele beisa oryxen. Het wordt bijna teveel om allemaal bij te houden, maar ook de waterbok krijgen we nog te zien en de topi. Tot slot nog een schitterende zonsondergang met op de voorgrond de bekende acaciaboom met bovenop twee gieren. Wat een rijkdom in zo'n groot park. Bij terugkomst bij de tent worden we verwelkomd met mariakaakjes op ons tafeltje buiten. Al snel blijkt dat dit onze eigen koekjes waren. Naast deze koekjes blijken ook snickers en chips opgegeten door de apen. Ze hebben de ritsen van onze tent gewoon geopend en hebben flink huisgehouden in onze tent. Geen voorraad dus meer voor de komende dagen wanneer we gaan kamperen in kleine 2-persoonstentjes met slaapmatje en slaapzak.