's Morgens wordt je vanzelf wakker door alle junglegeluiden. Echt thuisbrengen kunnen we de geluiden nog niet. We gaan om 06.30 uur gelijk aan de slag met het eten voor de dieren. Vandaag sta ik met Ann, een Australisch Vietnamese, ingedeeld bij de brulapen (howler monkeys). In kooi 3 zitten er 5, allemaal mannetjes en in kooi 4 zit er slechts 1, een vrouwtje. De 5 zijn erg ondeugend. Tijdens het schoonmaken van de hokken proberen ze steeds stiekem even je haar vast te pakken, of je hoofd te gebruiken als springplank naar de volgende tak. Ze zijn erg leuk om mee te werken. Als ze hun voedsel hebben zijn ze weer rustig en tonen zich voldaan. Daarna tijd voor het ontbijt.

Tussen 8 en 9 uur verzamelen we en krijgen we tevens instructies voor de dag. Vandaag een preek, want een stel jongens had vannacht erg veel kabaal gemaakt nadat ze dronken teruggekomen waren uit het dorpje Flores. Een lokale visser had hen 's nachts weer afgezet bij het project. Daarna verdeling van wat extra taken, want op dinsdag komt de nieuwe voorraad fruit en groente binnen. Dat betekent grote balen met ananassen, meloenen, kroten en wortelen naar de keuken brengen. En die balen zijn niet echt licht. Ook kratten met sinaasappels en bananen komen binnen. Daarna gaan Shaya en ik weer door met ons heerlijke klusje: de ingewanden van vissen eruit halen. We hadden meer dan 6 kilo, dus je kunt je voorstellen hoe we na afloop roken.

De tweede shift is om 11.00 uur. De dieren krijgen weer te eten. Alles dus eerst voorbereiden in de keuken en de juiste hoeveelheden afmeten. Laarzen aan, want we gaan door waterbakken, om infecties te voorkomen. Voordat je een kooi ingaat kom je door een eerste deur. Pas wanneer deze is gesloten mag de volgende deur open. E.e.a. om ontsnappen te voorkomen. Dat dat wel eens verkeerd gaat bleek vorige week uit het feit dat een kleine krokodil opeens in 1 van de badkamers van de gastverblijven werd aangetroffen.

Onze apen ontsnappen gelukkig niet. We zijn weer klaar en kunnen nu even een uurtje uitrusten en handen wassen. De vislucht is nog niet verdwenen. De lunch is altijd uitgebreid en dat is ook hard nodig met dit fysiek zware werk van vandaag. In de middag worden we getrakteerd op een fikse tropische onweersbui. Gelukkig zijn we klaar met de werkzaamheden, maar we moeten nog wel terug naar boven naar ons onderkomen. Het project is gelegen op een groot grondgebied met heuvels. We lopen dus veel op en neer in een temperatuur van 35 graden C. Veel vochtverlies dus.

Alle werkzaamheden worden steeds verwisseld, zodat ervaren vrijwilligers (en dat ben je al snel, na ca een dag of 3 - 4) de minder ervaren vrijwilligers opleiden. Sommige mensen zijn hier een paar dagen, anderen zijn hier al twee tot drie jaar. Veelal zijn het studenten die om verschillende redenen hier zijn. Degenen die echt begaan zijn met de dieren zoeken naar werk, anderen lopen de kantjes er soms af. Vaak zijn zij na een dag of 4 - 5 al weer vertrokken. We treffen hier verschillende nationaliteiten: Australiërs, Nieuw Zeelanders, Duitsers, Fransen, Engelsen, Israeli (alles is op dit moment beter dan terugkeren naar huis) en wij als Nederlands/Belgisch combi. De Duitse meiden zitten hier met tegenzin en Shaya en Roland hebben daar soms last van. Zij moeten alles namelijk leren van hen. Ze hebben nu zelf maar het heft in handen genomen, omdat zij vaak veel te laat komen opdagen. Gelukkig ook goed nieuws voor Shaya, want morgen mag ze mee naar de baby spidermonkeys.