Gisteravond was er flink wat consternatie in de kamer naast ons. Er was een schorpioen in de kamer. 1 Meisje stond op de tafel, een ander op de tafel en nummer drie mocht proberen om het dier met een bezem de kamer uit te krijgen. Even opletten dus, want bovenaan de muren is een ruimte van ca. 20 cm tot aan het dak tussen de verschillende kamers. Het beest kan dus makkelijk onze kant op komen. Met een bezem wordt hij van de muur naar beneden gehaald en het rent dan hard weg. Ze wisten niet dat het dier kon lopen, dus ook toen weer veel gegil, maar hij was inmiddels wel buiten. De deuren dus gauw weer dicht en proberen te slapen.

Vandaag en morgen zijn er vier vrijwilligers minder. Ze zijn allemaal naar Tikal toe. Het wordt dus meer werk. Vandaag 4 kooien, 2 kooien met papagaaien en Toekans, 1 kooi met de havik en een kooi met spinapen (spidermonkeys). Ze zijn herkenbaar aan de lange armen en benen. Hun hok is werkelijk waar het smerigste hok van alle dieren. Wat kunnen die beesten schijten. Gelukkig is de vloer vrij glad en kan het makkelijk schoongemaakt worden. Deze apen moet je proberen uit je buurt te houden, omdat er anders ook het nodige bovenop je kan komen. In hou het gelukkig droog.

Nadat alle hokken schoon zijn krijgen ze hun voedsel. Helaas is niet alles meer voorhanden. De meloenen en papaya komen pas morgen weer en de grote ton met mais is ook leeg. Hopelijk komt er weer een nieuwe lading voor elven.

De handdoeken van de baby-aapjes worden weer gewassen, maar ook die van de baby Margay die gisteren werd binnengebracht. Hij is erg agressief en wil nog niets eten. De negen babykrokodillen hebben voorlopig hun huis gevonden in de wasbak, totdat er weer ergens een ruimte voor hen gevonden wordt. In het park hier bevinden zich momenteel meer dan 650 dieren over een groot oppervlak verdeeld, maar soms is het toch moeilijk om weer een geschikte ruimte voor de dieren te vinden.

Roland stelt een maintenance list op voor allerhande dingen die gerepareerd/hersteld moeten worden, of eens in de zoveel tijd onderhoud behoeven. Dit maakt het makkelijker om inzicht te krijgen in hetgeen er op korte en langere termijn gedaan moet worden.

Ondertussen komt Roland erachter dat onze verhalen in de nieuwsbrief van Commundo staan. Communco is de vrijwilligersorganisatie in Nederland die deze reis voor ons mogelijk heeft gemaakt. Leuk dus dat we onze verhalen ook met anderen kunnen delen.

Vandaag zijn er weer 3 nieuwe vrijwilligers gekomen. Twee Duitse meisjes en een meisje uit Toronto. Alledrie jonge meiden tussen 17 en 21 jaar, die zelfstandig het avontuur opzoeken. Ook voor Shaya leuk om onder leeftijdgenoten haar ding te kunnen doen. We hebben er eigenlijk geen omkijken naar. Shaya doet nu geheel zelfstandig de otter, de lepelaar, de bosooievaar en de krokodillen. Veel vis snijden dus voor al deze dieren.

De middagshift begint iets eerder dan normaal, omdat iedereen op tijd klaar wil zijn om nog even te douchen voordat we naar Flores gaan. Keurig in schone kleding, gewassen haren en jurkjes en rokjes voor de meiden stappen we weer in de boot. Normaliter bezoekt iedereen op zo'n dag de geldautomaat, de supermarkt (voor de nodige snacks), de taartjesmarkt en het youthhostel Los Amigos, waar iedereen een drankje drinkt met reizigers uit alle uithoeken van de wereld. Een gezellige corner met poolbiljart, wifi corner, internet en hedendaagse muziek zorgt voor een gezellige en ontspannen sfeer.

Onderweg ontdekken we zelf nog een tarantula. We krijgen er steeds meer oog voor. Het verbaast me overigens dat we ze nog niet hebben aangetroffen tussen de bananen in de kratten.

Om 6 uur weer terug met de boot, nog even eten en rond 8 uur ligt het merendeel al weer op bed (ook al zijn er heel veel jongelui hier).