Vandaag staat in het teken van het inwerken van de drie nieuwe vrijwilligers. Morgen zal dat nog meer worden, wanneer er een groep van 7 personen komt.

Toen we gisteren naar Flores zijn gegaan heeft iedereen goed z'n werk gedaan. De lokale folders bij de supermarkt vonden namelijk gretig aftrek, die kunnen we namelijk goed gebruiken in enkele kleine kooien van de papegaaien.

Vandaag een stukje meegewandeld met de Amardillo. Een heel vreemd dier, met oren als ET, een lange dunne gestreepte staart en een bol lichaam. Zijn neus lijkt op een toeter. Hiermee graaft hij telkens in de grond om voedsel (insecten/wormen) te vinden. Leuk om te filmen.

In de babyruimte zit een jonge Margay in een kooi. Een ontzettend mooi beestje, maar als je in de buurt komt begint hij gelijk te grommen.

De jaguar volgt ook iedere beweging van ons. Als je richting de composthoop loopt volgt hij je continu met z'n ogen of loopt mee in z'n hok. Het is echt een heel mooi dier, maar dit is 1 van de dieren die nooit meer terug zal kunnen keren in het wild, omdat hij teveel gewend is geraakt aan mensen.

Na de 'fruitrun' zijn we weer helemaal uitgeput en dan moeten ook nog alle rioolputten uitgeschept worden. Een vies klusje, maar als je het elke week doet valt de viezigheid wel mee. En zo gaat het eigenlijk met alles. We kunnen heel snel wennen en aanpassen.

De otter had het vandaag heel erg naar z'n zin. Shaya was vergeten de tuinslang uit te zetten, dus naast z'n eigen zwembad was ook de hele ruimte eromheen een groot zwembad geworden. Eerst dus maar alles in grote emmers eruit geschept en naast de kooi gegooid. Later kwam de verstopte afvoerbuis tevoorschijn. Die hebben we dus eerst maar doorgeprikt met een grote stok, zodat het water nu op een natuurlijke wijze kon weglopen. Daarna kwam natuurlijk het leukste gedeelte. De otter was namelijk tijdelijk in een draagbaar hok gezet en moest terug naar z'n ruimte. Normaal gesproken is dat geen enkel probleem, want hij krijgt dan te eten. Dat was er nu helaas niet, dus hij kwam maar half uit het hok en kroop dan snel weer terug. Nu moesten we natuurlijk een list verzinnen. We gooiden bessen in het water, waardoor het leek alsof we hem vis voerden. Toen schoot hij gelijk het water in en konden we zijn kooi weer afsluiten. Dit was waarschijnlijk de eerste en de laatste keer dat de meiden het water zullen vergeten uit te draaien.