Voor het eerst tijdens deze vakantie kunnen we uitslapen tot 07.30 uur. Om 8 uur worden we namelijk al weer opgewacht voor onze tour naar Livingston. Met een privebootje varen we over de Rio Dulce naar de grote Oceaan, waar het plaatsje Livingston ligt. Dit is nog net Guatemala, met daar vlak boven de grens met Belize.

De tocht over de rivier is schitterend. Vele vissers in kleine platte bootjes bevinden zich op het water, maar tevens superdeluxe catamarans van rijke buitenlanders. Als ze voorbij komen moeten we iedere keer uitkijken dat we niet omslaan door de golven die zij veroorzaken. Ons bootje is namelijk niet zo heel erg groot.

Langs de rivier wonen de lokale mensen in kleine houten huisjes op palen, want het water kan hier flink stijgen door de hevige regenval. Gisteravond heeft het hier flink geregend en dat is op sommige plekken op de rivier goed te zien. Overal liggen takken, boomstronken en wortels in het water en de modder heeft de rivier op die plekken flink bruin gemaakt.

Vele ooievaars, aalscholvers en witte reigers bewonen dit gebied, maar hoe dichter we bij Livingston komen des te meer pelikanen we te zien krijgen. Na ruim 2 uur en 20 minuten varen bereiken we Livingston. We moeten echter rond 12.00 uur terug zijn in het hotel. Na enig rekenen besluiten we om de gok te nemen om hier tot 11.00 uur te blijven (we hebben dus slechts 40 minuten), omdat we vanmiddag om 13.30 uur bij het busstation moeten zijn.

Livingston is een hele typische plaats. Een havenstadje aan zee met een Caribische inslag. Aan de andere kant van de zee ligt Cuba. De bevolking is hier donker gekleurd met rasta haar, totaal afwijkend dus van de rest van de bevolking in Guatemala. Helaas hebben we bijna niets kunnen zien van het plaatsje zelf, omdat de tijd te kort was en we tevens nog even moesten ontbijten (ze hadden overigens heerlijke wafels). Toen weer snel terug naar de boot om met hoge snelheid terug te varen. In 1 uur en 45 minuten waren we weer terug bij het hotel. Precies op tijd om uit te checken en te betalen en het bootje naar de overkant te nemen.

Onze bus vertrekt ergens tussen 14.00 en 15.00 uur (komt namelijk uit Guatemala City vandaan en kan daardoor vertraging oplopen). Om te voorkomen dat je de bus mist moet je echter om 13.30 uur aanwezig zijn. Er staat om 13.15 uur al een bus, maar het blijkt de 1e klas bus te zijn die eerder vertrekt. Na het tonen van ons voucher geeft men aan dat we mogen instappen. Dat betekent dat we zelfs direct vertrekken met een legerescorte voor ons. De luxe van een eerste klas bus is dat deze iets schoner is, geen continue piep heeft en tv schermpjes heeft met disneyfilms.

Onderweg is de weg geblokkeerd en moet de bus naast de weg door een controle. Iedereen moet de bus uit en twee agenten gaan naar binnen. Waar ze naar zoeken is niet bekend. Voordat iedereen weer de bus in mag worden eerst de tassen gecontroleerd en wordt gevraagd of je fruit bij je hebt. Mogelijk zijn ze bang voor bepaalde ziektes. Nadat iedereen weer zit vervolgen we onze weg.

Vlak voor Flores stopt de bus en gaan we met minibusjes verder. Keurig geregeld allemaal. In Santa Elena eten we nog iets in een klein lokaal restaurantje, voordat we de boot weer terug nemen naar Arcas voor onze laatste vier dagen alweer.