De luchtvochtigheid is bijna 100 % vandaag. Bij elke stap die we zetten zweten we zo'n beetje een liter vocht uit en dan is het vandaag ook nog fruit-run. Deze keer hoef ik niet te helpen, want ik mag twee nieuwe vrijwilligers rondleiden en wegwijs maken over het terrein. Als we bij de steiger komen zien we dat deze is losgeslagen door de storm van gistermiddag. Zelfs hele rieteilanden zijn losgeslagen en drijven nu over het water.

Shaya is met Johanna bovenop het dak geklommen en samen halen ze al het vuil eraf. De dieren in de kooien vinden het mega interessant en proberen dichterbij te komen. Al het vuil wordt aan de achterkant van het dak geveegd en belandt dan ...., in de ruimte voor de otter. Grote bergen takken, bladeren en ander afval ligt daar dus en moet ook weer opgeruimd worden. Veel extra werk dus voor Katie en mij. Gelukkig weten we een aardig rijtje op te bouwen voor het afvoeren van de vele emmers. Een paar anderen reinigen de rioolputten en helaas zijn het weer dezelfde mensen die hun snor drukken. Begrijp nu wel waarom zij een pondje zwaarder zijn dan wij.

De howler monkeys die hier in het wild leven komen steeds dichterbij. Vandaag zaten ze in de keukenruimte en 's middags gewoon op het pad. Op een gegeven moment kwamen ze echter hard onze kant op rennen, omdat ze achterna gezeten werden door de hond. Toen ze ons zagen klommen ze snel de boom in.

In de middag hebben we na de laatste shift lekker uitgerust en gelezen. Het avondeten was dit keer iets te weinig. Voor degenen die laat waren was er nog slechts een soort spinazie over, maar geen rijst of bonen meer. Voor een aantal onder ons genoeg reden om niets te eten en terug te vallen op de voorraad koekjes die ze hebben ingeslagen. Af en toe moet je daar wel rekening mee houden, want 's avonds maken ze alleen restjes op van de middag. Op inspannende dagen wordt er dus meer gebruikt tijdens de lunch en dat merken we dan 's avonds weer.