Een rustige start, omdat we vandaag pas om 12.00 uur hoeven te vertrekken uit Panajachel. In ons hotel genieten we dus van een heerlijk ontbijtje, met zorg klaargemaakt door onze vriendelijke familie. Het hotelletje wordt gerund door een oud grijs dametje, maar de hele familie is erbij betrokken.

Bepakt en bezakt gaan we weer op pad naar onze volgende bestemming. We verlaten het rustige San Marcos via de kleine paadjes naar de boot. We hoeven niet te wachten, want hij ligt al klaar. In een kleine 45 minuten varen we weer over een spiegelglad meer. Deze keer iets minder zon dan gisteren.

Met een tuktuk laten we ons naar het centrum brengen, omdat het bergop met onze rugzakken wat zwaar is. We arriveren er om 11.00 uur, dus nog een uurtje wachten op ons vervoer. Nog geen vijf tellen later komt er echter een vrouw naar ons toe met de vraag of wij familia Van Houdt zijn. Wat blijkt ... ons busje staat al klaar en als we willen kunnen we al vertrekken. Dat hebben we dus maar gedaan. Er zijn geen medereizigers dit keer, dus het hele busje voor ons alleen. De tocht voert ons eerst terug naar boven, hetgeen schitterende uitzichten oplevert over het meer en de omliggende vulkanen. Daarna rijden we door landbouwgebied. Hierwordt veel mais verbouwd, maar tussendoor zijn ook veel fruitbomen zichtbaar. Langs de kant van de weg wordt het versgeplukte fruit verkocht. De weg gaat steil op en neer en er zitten redelijk wat haarspeld bochten in. Na een uurtje rijden arriveren we al in Chichicastenango. Een dorpje met smalle wegen, kasseien en overal mensen die hun marktwaar al aan het uitstallen zijn voor de grote markt van morgen. Het hele middenplein van de markt is al volledig bezet en slechts smalle paadjes leiden je langs alle kraampjes. Ik ben benieuwd hoe het morgen is als er nog veel meer mensen komen.

Ons hotel is gevestigd in een oud koloniaal gebouw met vele binnenpleintjes en doorkijkjes. Op de kamer een open haard en ook hier een oud koloniale inrichting. Het geheel is net een museum. Bijzonder ruime kamers en uitzicht op het kleurrijke kerkhof van Chichi. Net zoals de kleding van de bevolking zijn ook de grafhuisjes van diverse felle kleuren voorzien. We hebben zelfs onze eigen butler, die ons eten serveert, maar ook de haard kan aansteken.