4 weken in korte broek rondlopen wordt nu verruild voor een lange broek. Ook de blote armen behoren nu tot de verleden tijd. Ben benieuwd wat voor weer het in Nederland is. We hebben nog even genoten van een super gezond ontbijtje, met een "Sunrise" drankje: wortelen, appel en rode bietjes. Het was heerlijk!

Om 9 uur staan we klaar om opgehaald te worden. Helaas geen chauffeur om ons weg te brengen. We zullen maar uitgaan van de Guatemalteekse tijd en wachten nog een kwartier. Helaas nog steeds niets. Dus maar bellen met onze touroperator. Na 5 minuten worden we gebeld, dat de chauffeur onderweg is. Uiteindelijk arriveert hij pas om 9.35 uur, terwijl we op tijd op het vliegveld moeten zijn. Dat wordt dus flink doorrijden.

Uiteindelijk arriveren we nog keurig op tijd en het vliegveld is dermate klein, dat je hooguit 100 meter loopt om van de ene naar de andere kant te lopen. De laatste Quetzales moeten nog even opgemaakt worden, dus dat wordt even snel shoppen in een half uurtje en tevens nog een sloot koffie naar binnen werken (het zijn weer Amerikaanse maten die ze hier hanteren).

Het vliegtuig staat keurig op tijd klaar om te vertrekken, maar door een technisch mankement in de cockpit vertrekken we uiteindelijk toch nog een half uur later. We hebben ons dus voor niets zo gehaast.

Eenmaal in Atlanta moeten we weer door de nodige controles heen en zelfs de knot in het haar van Shaya wordt gecheckt op een mogelijke bom (en zo ontploft zag haar haar er nu ook weer niet uit). Doordat we al een keer in Atlanta zijn geweest mogen we nu inchecken bij de machines. De eerder achtergelaten vingerafdrukken worden gecheckt en tevens wordt er direct een foto gemaakt. Het is in ieder geval een stuk sneller dan bij de rijen voor de andere buitenlanders.

Daarna is het tijd om op het centrale "vreetplein" nog even iets te eten. Overal maar vragen om de kleinste porties, want anders krijg je het echt niet weg. We moeten 4 uur overbruggen, dus de telefoons worden ook nog even opgeladen en de Guatemalteekse telefoonkaartjes worden weer verwisseld naar de originele. Nog een lekkere cappucino (met de tekst: "Life is short, Stay awake for it" ) en dan hebben we nog 1 uur te gaan. Inmiddels is het hier flink koud geworden, niet door het weer (want het schijnt hier 34 graden te zijn), maar door de airco. De koffie warmt ons dus ook weer een beetje op.

Tussen de shops is ook nog een vitrine te zien met de Olympische medailles van Atlanta. Met een groot sporthart blijft dat toch altijd indrukwekkend om te zien.

Om half elf 's avonds de laatste keer boarden voor deze vakantie. Het is vechten om nog een bagagevak te vinden voor onze kleine dagrugzakjes, want het aantal kolossale "koffertjes" is gigantisch. Daar moeten ze toch maar eens wat strenger in worden, want je wordt bijna genoodzaakt om tijdens zo'n lange vlucht je beenruimte in te leveren om daar je handbagage neer te zetten. Gelukkig zijn we geen van ons 3-en op ons mondje gevallen en is dit uiteindelijk niet nodig. Tijd nu voor een rustige nachtvlucht en nog proberen iets te slapen voordat de vakantie definitief voorbij is.