Bukittinggi

We beginnen ons al aardig aan te passen aan het Indonesische ritme. Oftewel vroeg op (7 uur) om om 8 uur te gaan fietsen. Het ontbijt op het dakterras is goed verzorgd met zowel Indonesisch als westers voedsel. Met onze bus worden we daarna naar Kamang gebracht, iets buiten Bukittinggi voor een fietstocht. Shaya mee achterop de scooter en wij op de fiets. De route gaat door de vallei, allemaal kleine binnendoor weggetjes met een goede inkijk in het dagelijkse leven van het platteland. Op de rijstvelden wordt al weer volop gewerkt en we worden weer overal heel vriendelijk ontvangen. Langs de route zijn nog vele authentieke Minang Kabau huizen te zien met schitterend houtsnijwerk. Vele huizen zijn echter in slechte staat en ernaast worden dan ook nieuwe betonnen huizen gebouwd. De oude huizen blijven echter in het bezit van de families en daaronder lopen nu de kippen rond.

Verderop lopen we een klein gebouwtje binnen waar kroepoek wordt gemaakt. Vijf vrouwen in een hele kleine ruimte, maar een hoop hilariteit als wij binnen komen wandelen. Uiteraard moet er geproefd worden. Het uitzicht is adembenemend met een wolkenrand rondom de vulkaan en rijstvelden gevuld met eenden. De waterbuffels liggen te slapen en een witte reiger maakt daar dankbaar gebruik van door er bovenop te zitten.

De route is vlak en goed begaanbaar en weg van de drukte. Een aanrader als je op een ontspannen wijze kennis wilt maken met het echte Sumatra: ongerepte natuur, rijstvelden, bergen, kleine dorpjes en een vriendelijk zwaaiende bevolking. Daarna terug naar het dorpje Gadut waar ons nog heerlijke passievruchten uit eigen tuin worden aangeboden en zelfgemaakt passievruchtensap. Met een heerlijke noedelsoep sluiten we deze mooie ervaring af.

In de middag kunnen we zelf Bukittinggi verkennen. We bezoeken het voormalig koloniaal Nederlands fort genoemd naar de legeraanvoerder H. De Kock, de dierentuin, de grote klok Jam Gadang op het centrale plein, de markt, het panoramisch uitzicht op het Karbauwengat (Sianok vallei) en de Japanse tunnels. Het uitzicht over de de Sianok vallei is erg mooi. Alle lokale toeristen trekken er ook allemaal naar toe. De kinderen blijken nog een week vrij te zijn, dus is het overal verschrikkelijk druk. De dierentuin is een trieste bedoening met kleine hokken en slecht verzorgde dieren. Helaas is daar weinig aandacht voor. Het publiek gooit alle rommel mee in de kooien van de dieren en een krokodil lag tussen de plastic flesjes met een pakje sigaretten bovenop zich. Fotomateriaal dus voor WNF of andere beschermingsgroepen voor dieren.