Berastagi

"Houdt u er rekening mee, dat de Sibayak beklimming een zeer pittige trekking betreft en er een zeer goede conditie is vereist. De beklimming duurt 3 tot 5 uur". Met deze informatie gaan we vandaag op pad. Lange broek aan, want boven kan het koud zijn, extra trui mee en onze regenponcho's. Genoeg te drinken, duswe kunnen op pad. De route naar boven begint met een geasfalteerde weg, die echter niet meer te berijden is. Een enkele scooter waagt het er nog op. Na enkele steile bochten bereiken we een plateau met enkele tentjes waar je nog wat proviand kunt inslaan. Nu begint de echte beklimming. Eerlijk gezegd is dit pad makkelijker en minder steil dan het eerste asfaltpad. Stukken door dicht jungle oerwoud en even later door rotsachtig landschap richting de plek waar stoom uit de grond komt. Langs het pad zien we steeds meer tenten staan, waar de lokale toeristen vannacht hebben overnacht. De meesten ontwaken net en bereiden hun ontbijt voor. Enkelen keren ook al weer terug. Gekleed met mutsen en handschoenen. De temperatuur is echter heerlijk om te lopen. Onderweg moeten we regelmatig stoppen, omdat onze gids ons niet kan volgen. Binnen een uur zijn we bij de kraterrand en zien we zwavel uit de grond spuiten. Ook hier weer veel tentjes van met name jongelui die hier naar toe zijn getrokken voor het weekend. Ontzettend gezellig natuurlijk, maar er zit ook een keerzijde aan. Afval opruimen doen ze hier niet. De hele berg ligt dus vol met rommel. Boven klimmen Roland en ik nog even verder om van het uitzicht aan de andere zijde te genieten. De gids blijft ter plekke op ons wachten. Shaya is in het hotel gebleven, omdat ze nog steeds last heeft van haar knie. Boven op de kam hebben we een schitterend uitzicht op Berastagi. Als we terugkeren blijken we in minder dan een half uur beneden te zijn. Onze gids staat helemaal versteld, terwijl wij zelf het gevoel hebben nog niet veel inspanning geleverd te hebben. Oftewel, deze trekking is absoluut niet zo zwaar als ze het hier doen voorkomen.

Op de weg terug richting het hotel bezoeken we nog kort de hot springs, die inmiddels omgebouwd zijn tot allemaal kleine zwembaden. Iedere familie maakt weer gebruik van een eigen bad. Veel van de oorspronkelijke natuur is er echter niet meer over.

De middag benutten we om lekker te luieren en lunchen op ons terras en in de namiddag trekken we het dorpje Berastagi weer in om ons te mengen in het dagelijkse leven van de Indonesiers. We ontdekken een andere markt dan gisteren, minder geciviliseerd, maar wel veel leuker. Hier wordt nog de echte tabak verkocht, allerhande zelfgemaakte lekkernijen, maar ook kippen en varkens. Na een heerlijk diner zit de dag er weer op en keren terug naar het hotel.