Tangkahan - Medan

Gisteren vroeg op bed, omdat ik me niet helemaal 100% voelde, daardoor kan ik vandaag gelukkig weer mee. Na een korte ochtendwandeling van zo'n 30 minuten, onze hond van de junglelodge wandelt gezellig mee, arriveren we bij een grote open ruimte waar een tiental olifanten staan. Van alle kanten komen toeristen naar deze plek om de olifanten te wassen. Deze nieuwe toeristische trekpleister bestaat nu ca 5 jaar. Het is opgezet om enerzijds de olifanten te beschermen tegen stropers en anderzijds om de immense omvang van de palmolieplantages een halt toe te roepen. De lokale bevolking moest dus een andere bron van inkomsten zien te vinden. In beginsel werden met deze olifanten jungletrekkings gehouden. De dieren vernielden echter teveel oerwoud, waardoor de tochten werden vervangen door wandeltochten door de rivier. Door toenemende druk van toeristen is ook dit gestopt en worden de olifanten nu gewassen. Wanneer de dieren het water in zijn gegaan, laten ze zich lekker kopje onder gaan en eentje gaat er lekker vandoor, omdat de takken aan de overkant van de rivier wel erg lekker zijn. Uiteindelijk keert hij toch terug en begint voor ons "het werk". Met schrobborstels proberen we zoveel mogelijk zand en vuil van de dieren te verwijderen. Ook de jonge olifantjes gaan gewillig op hun zij liggen om gewassen te worden. Soms helpen ze een handje door zelf wat water over zich heen te spuiten. Daarna mogen ze spelen en mogen ze een douche verzorgen voor degenen die hen schoongeboend hebben. Shaya gaat er volledig voor en de olifant lijkt er ook geen genoeg van te krijgen. Tot slot mogen we hen nog voeren. Banaan, bamboe en grote stukken pompoen verdwijnen zo in hun holle kies.

Tijd nu om onze spullen te halen bij de jungle lodge en weer in de bus te stappen bij onze chauffeur Judi. Waar we 's morgens nog veel hebben gelachen, eindigt deze middag in tranen. Judi krijgt zojuist te horen dat zijn moeder plotseling is overleden. Gelukkig zijn we op weg naar Medan, waar hij woont. Hij is de enige zoon en moet dus ook alle besluiten nemen voor de uitvaart die binnen 12 uur moet plaatsvinden. De rest van de rit zijn we stil en even later nemen we afscheid van Judi, een dag eerder dan gepland en heel anders dan we ons hadden voorgesteld. Onze gids neemt zijn rol als chauffeur over, maar de sfeer is nu toch anders.

We maken nog een rondrit door Medan, waarbij we het paleis van de sultan bezoeken, de moskee en de Chinese tempel. De Chinese gemeenschap is hier enorm groot en de dure huizen worden allemaal bewoond door Chinezen. Er staan grote betonnen muren omheen, die aandoen als een compound. Alle oude statige panden uit de periode van de Nederlanders worden tegenwoordig gebruikt als consulaten. Na een beladen dag rusten we nu uit in ons mooie hotel buiten de stad om morgen te vertrekken naar het eiland Pulau Weh.