Vol lol en geintjes nemen we afscheid van de receptioniste die we aan onze chauffeur hebben kunnen koppelen. Ze moeten er beide hard om lachen. Een rit van ca. 4 ½ uur brengt ons naar onze bestemming in Colombo. We verblijven in het Ramada hotel. Van buitenaf een statig hotel vlak bij alle dure andere hotels bij de Galle Face green. Eenmaal binnen merken we toch direct een andere mentaliteit dan we die de afgelopen dagen gewend waren. Het gemoedelijke is hier helaas niet terug te vinden. Hier ben je gewoon een nummer. Onze kamer was geboekt voor 3 personen, maar het heeft bijna een halve dag geduurd voordat we een extra handdoekenset hadden kunnen regelen voor de 3e persoon. Eerst gebeurde er helemaal niets. Na een 2e poging kwamen ze een extra bed afleveren, dat ze direct terug mee mochten nemen en na de 3e poging kregen we welgeteld 1 extra handdoek. Een extra glas of kopje voor de thee heeft het helaas niet gehaald. De volgende dag na de schoonmaak was het helaas weer hetzelfde, we hadden nog slechts 2 handdoeken. We hebben er maar geen extra moeite meer in gestoken. Als goedmakertje kregen we nog wel 7 boxjes met een chocolaatje erin.

De rest van de middag hebben we de stad een beetje verkend. Er is niet echt een centrum en de stad is redelijk groot. We lopen dus redelijk grote afstanden. Via een lange kustweg passeren we Cinnamon Grand Cresnat (winkelcentrum), Temple trees (met beveiliging om de 20 m met uitkijktorens en gewapende militairen), de Amerikaanse ambassade en vele vele bankcomplexen. We gaan nu weg van de kust wat dieper de stad in. Ook hier weer een groot winkelcentrum Liberty Plaza. We wandelen verder naar het Viharamahadevi Park. Achter dit park liggen vele ambassades en de National Art Gallery. Langzaamaan keren we terug richting ons hotel. Via het South Beira Lake steken we het spoor weer over om na ca. 300 m bij Slave Island uit te komen. Een naam die dateert uit de tijd van de Nederlandse overheersing, toen slaven van de oostkust van Afrika hiernaartoe werden gebracht om het fort van Colombo weer op te bouwen. Toen de arbeiders in opstand kwamen moesten ze vanaf dat moment ’s nachts op het eiland blijven. De Nederlanders brachten krokodillen naar het meer om te voorkomen dat er iemand zou ontsnappen. Pas in 1845 werd de slavernij door de Britten afgeschaft, maar het eiland bleef haar naam behouden. Nog een klein stukje verder zijn we weer bij ons hotel, waar we rond 20.00 uur nog lekker dineren naast het zwembad.