Vandaag wordt het een ontspannen dag. Om 7 uur vertrek, in het busje, om direct naar de boot te gaan. De boot vertrekt om 7.30 uur, maar blijkt een stuk verderop te vertrekken dan gepland. Dit komt door de hoge waterstand, waardoor de boot niet onder de brug bij Battambang door komt. We varen van Battambang over de Sanker rivier naar het Tonle Sap meer om uiteindelijk uit te komen bij Siem Reap, de stad nabij Angkor Wat. De tocht zal een dikke 6 uur in beslag nemen. We zitten met een 25 tal mensen aan boord van verschillend pluimage. We zitten aan weerszijden van de boot met de gezichten naar elkaar toe op zweterige plastic kussens en hebben slechts een dak boven ons hoofd. De zijkanten zijn helemaal open, waardoor we goed van het uitzicht kunnen genieten. Achterop het dek ligt allerlei voorraad die onderweg afgeleverd moet worden. Een opa wordt door z’n kleinzoon vergezeld en een jongetje van een jaar of 6 reist geheel zelfstandig naar huis. Verder 2 Spanjaarden, een Nederlands gezin uit Loenen, wat Fransen en Amerikanen en uiteraard nog wat lokale mensen.

De tocht voert ons langs ondergelopen rijstvelden, kleine dorpjes verschijnen her en der langs de route en vissers proberen nog wat binnen te halen. Er zijn redelijk wat krokodillenfarms, die daar gehouden worden voor het vlees en de huid. De huizen drijven op bamboe op het water, evenals de kerken en scholen die we onderweg tegenkomen. De rivier is de enige manier om hier naar toe te kunnen. De rivier wordt nu smaller en we nemen een zijtak die korter is. Deze route is gelijk ook een stuk avontuurlijker, want het water is daar erg ondiep en we gaan midden door waterplanten en bossages. Op een gegeven moment worden alle gordijnen naar beneden gelaten, waardoor we elk uitzicht kwijt zijn en het direct erg benauwd wordt. Al snel blijkt waarom we dit doen. Aan de zijkanten zijn allemaal struiken met lange takken waar we dwars doorheen varen. De takken zwiepen zo naar binnen als we het gordijn omhoog doen. Een erg smalle en ondiepe doortocht, waarbij we af en toe ook nog een tegenligger tegenkomen. Regelmatig moeten we stoppen om alle planten uit de schoepen te halen. De gordijnen kunnen af en toe weer omhoog, zodat we weer wat van de omgeving meekrijgen. In de middle of nowhere staat weer een schitterende tempel. Een tempel echter die ook weer midden in een Killing Field staat. De Boeddhisten proberen er nu meer een gezonde en vreedzame omgeving van te maken en de kwade geesten snel te doen vergeten. De Cambodjanen vertellen er niet makkelijk over, maar onze gids pakt zijn momenten wanneer we niet in openbare ruimtes zijn.

De lucht boven ons begint donker te worden, wanneer we het grote Tonle Sap meer op varen. Dit meer zorgt ervoor dat Cambodja niet volledig onder water staat in het regenseizoen. In het zomerseizoen (onze winter) is het meer 5000 km2 groot. Momenteel is dat het dubbele. Het meer zorgt bovendien voor veel zoetwatervis. De donkere wolken worden steeds dreigender en uiteindelijk barst de regen los. De gordijnen gaan weer naar beneden, maar zorgen er niet echt voor dat we droog zitten. Alle tassen op schoot, want het gangpad is inmiddels een rivier geworden. Met een klein emmertje wordt het water uit de boot geschept, maar dat komt er net zo hard weer in regenen. Nog een half uur varen in deze flinke regenbui, alvorens we van boord kunnen. Onze chauffeur staat ons al op te wachten met paraplu’s en de fietsen staan klaar, maar ..... het regent zo immens hard dat we besluiten de laatste 15 km maar per busje door te brengen naar Siem Reap.

Na een warme douche kunnen we er in de middag toch nog op uit trekken om de stad te verkennen. We rusten heerlijk uit op een terrasje en slenteren over de lokale markt. Overal om ons heen horen we andere talen. Allemaal toeristen die hier komen om Angkor Wat te bezoeken. We genieten nog even van een heerlijke smoothie en een biertje en moeten dan weer rennen om de volgende tropische regenbui te ontwijken.