Onze laatste dag alweer in de omgeving van Siem Reap. Ons hotelpersoneel is elke dag weer enthousiast als ze ons zien verschijnen in wielerkleding. Het hotel werkt met veel jongelui uit arme gezinnen, die ze trainen en opleiden voor het hotelvak. Ze willen allemaal even aardig en behulpzaam zijn en zijn super nieuwsgierig en geïnteresseerd wat je allemaal gaat doen.

We vertrekken weer om 8 uur en dat blijkt eigenlijk al weer te laat. De zon brandt al behoorlijk en de temperatuur is al 33 graden. Via een aantal kleine achteraf weggetjes ontlopen we snel de drukke stad. Deze wordt ingewisseld voor de rust van het helgroene platteland. Vandaag rijden we voornamelijk op hele kleine wegen, passeren we vele kleine dorpjes, gemeenschappen en zien we kinderen op weg naar en van school. Op het platteland is er om de 2–3 km wel een school te vinden. De kinderen gaan ofwel in de ochtend, ofwel in de middag naar school. Hier op het platteland zie je ze bijna allemaal op veel te grote oude fietsen rondrijden in hun blauw met witte uniformen. Er is nog geen leerplicht in Cambodja, maar ca. 80 % van de kinderen gaat tegenwoordig wel naar school. Onze huidige gids bijvoorbeeld ging pas op z’n 10e naar school. Er was gewoon geen geld om een uniform te kopen. Om te eten te krijgen en te kunnen studeren ging hij een aantal jaren bij de monniken leven. Nu werkt hij als free lance fietsgids met soms slechts 1 of 2 opdrachten van 2-3 dagen in de maand. Nauwelijks of soms niet genoeg om babymelk voor z’n dochtertje te kunnen kopen.

We zien de boeren de rijstplantjes op het veld uitzetten. Veelal vrouwen, die hier het zware werk doen. De ossenkarren komen voorbij en even verderop mogen we een stukje meerijden. Een houten kar met houten wielen op een harde stenige ondergrond. Dan is ons harde zadel van de fiets nog zachter. De ossen hebben duidelijk ook moeite met de zware en warme omstandigheden. We hebben in ieder geval genoeg bekijks van de lokale bevolking. Toch maar weer verder op de fiets.

De rijstvelden worden afgewisseld met kleine dorpjes, af en toe een splitsing en dan weer een tempel of school. We rijden helemaal binnendoor naar de tempel van Beng Mealea, 67 km buiten Siem Reap en door zijn wat verder gelegen ligging minder bezocht door toeristen dan het Angkor tempelcomplex.

Beng Mealea ligt verscholen in de jungle. De ruïnes zijn grotendeels overwoekerd door de jungle, maar vele delen zijn ook ingestort. Het hele terrein er omheen was terrein in handen van de Rode Khmer en in samenwerking met de Duitsers heeft de overheid daar de afgelopen jaren bijna 1000 mijnen weggehaald. Het terrein is nu schoon. Het junglegebied en de ruïnes zien er vredig uit, maar er is hier in het verleden heel wat gebeurd.

De terugweg doen we met ons busje, zodat we laat in de middag nog even over de markt van Siem Reap kunnen slenteren. In de avond worden we naar een dansvoorstelling gebracht, waar we tevens dineren. De gebruikelijke sierlijk geklede danseressen vertonen hun kunsten, maar het leukste vonden we toch wel de up-tempo coconutdans.