Van Kirirom naar Sihanoukville. We ontwaken al vroeg, want gedurende de nacht hadden we het voor het eerst koud. Bovendien lagen we de vorige avond al om half 9 op bed, omdat er niets anders te doen was en het buiten al volledig donker was. Onze homestay had nog wel een klein lampje op de kamer, maar onvoldoende om te kunnen lezen. We zijn dus al ruim voor zessen wakker en gaan op ons gemak weer inpakken. Om zeven uur ontbijt met heerlijk warmgebakken stokbrood. We stappen daarna direct op de fiets. De route gaat weer helemaal door het achterland, langs de akkers en palmbomen velden. De weg gaat flink op en neer. Normaal gesproken gebruik je de snelheid naar beneden om alvast gang te maken voor de stukken omhoog. Helaas is dat hier niet het geval, want er zitten weer heel veel diepe gaten in de weg, dus het is continu oppassen dat je daar niet doorheen gaat. Eenmaal beneden is het dus weer van voren af aan opbouwen om naar boven te klimmen. Het is wederom rode kleigrond en deze keer iets minder stoffig dan gisteren, omdat het geregend heeft. Even later gaan we over op asfalt. Niet dat dat beter is hoor, er zitten net zo veel, zo niet meer grote kuilen in. We hebben er vandaag een goed tempo in zitten en we fietsen heerlijk.

Na 21 km bereiken we de highway. We stappen af en vervolgen onze weg met het busje. Deze weg is te druk om langs te fietsen.

In de bus nuttigen we een gezonde haverreep, maar 1 blijkt helemaal onder de kleine miertjes te zitten, hoewel deze nog helemaal afgesloten zit. We denken dat dat gebeurd moet zijn in de homestay. Even later komen we er echter achter dat de hele bus krioelt van de kleine miertjes. Onze chauffeur had vanmorgen wat gestekt voor eigen tuin, maar deze tas blijkt helemaal vol te zitten.

Tijdens de lunch maakt hij de bus weer helemaal schoon. In de tussentijd barst de regen los. Het komt werkelijk met bakken uit de hemel. Met nog zo’n 47 km voor de boeg besluiten we de tocht voor vandaag te staken. We zullen alleen nog maar over de grote drukke weg gaan en in de gietende regen. Op zich jammer, want de benen waren goed.

We vervolgen de weg per busje. Het water stroomt over de wegen en overal is het ondergelopen. Richting Sihanoukville wordt het aangezicht nog mistroostiger. De Chinezen hebben hier hele stukken land opgekocht en zijn nu volop hoge flats aan het bouwen. De winkels worden Chinees, de restaurantjes worden Chinees en grote casino’s verrijzen uit de grond. Een heel ander gezicht dan we tot op heden van Cambodja hebben gezien. De rest van de middag benutten we dan maar om in ons hotel de wielerkleding uit te wassen en nog even kort in de regen richting het strand te wandelen.