Het heeft de hele nacht flink geregend. We zijn benieuwd of er vandaag gefietst kan worden. Toch maar de wielerkleding aan en op naar het ontbijt. We zitten nu 3 nachten in hetzelfde hotel en het valt ons op dat het personeel veel minder voorkomend is. Niet dat ze onvriendelijk zijn, maar ze zijn minder gelukkig. Ze worden aangestuurd door Chinees management. Zelfs de Chinese gasten die bij ons in de ontbijtzaal zitten commanderen het personeel of snauwen hen af, terwijl ze gewoon op een goede wijze hun werk doen. Jammer dat ze alleen deze botte manier kunnen hanteren.

Om 8 uur zijn we volledig klaar om te vertrekken. Het is droog, dus we stappen op de fiets. De wegen zijn echter lange van droog en eenmaal van de grotere wegen rijden we flink door de modder en staan grote delen onder water. We moeten voorzichtig rijden, want overal zitten grote gaten vol met water en modder in de wegen. Een hele kudde koeien verspert ons de weg, waardoor we even moeten afstappen. Even verderop gaan we flink klimmen. Het voorblad gaat naar de kleinste versnelling en we moeten flink aan de bak. Niet alleen omdat het zo steil is, maar ook vanwege de blubberige en losse steentjes als ondergrond. Met onze ongetrainde benen weten we toch weer boven te komen. De weg gaat nu continu op en neer, de ondergrond blijft hetzelfde, totdat we op een gegeven moment een bochtig steil pad naar beneden moeten. Het uitzicht is hier prachtig, maar fietsen onmogelijk. Grote scheuren met diepe gaten lopen over de hele weg. We zijn genoodzaakt om lopend naar beneden te gaan en springend over de scheuren te gaan met de fiets in de hand. Eenmaal beneden komen we op een geheel vlakke grindweg midden door een schitterend landschap. We fietsen met z’n drieën, onze gids, Roland en ik en voor de rest is er helemaal niemand. De palmen en waterbuffels reflecteren in het water dat veelvuldig op het land ligt.

Het is werkelijk een schitterende route, waar je zonder fiets nooit zou kunnen komen. Zelfs scooters/brommers tref je hier niet aan, omdat het gewoonweg onbegaanbaar is.

We arriveren bij het Ream National Park en laten de fietsen achter om lopend verder te gaan. We hiken een minuut of 45 door de bossen en zien apen vechten in de boomtoppen. Veel dieren in de vrije natuur zie je niet meer in Cambodja. Vele dieren zijn verdwenen als gevolg van de massale ontbossing een nog steeds wordt daar weinig aan gedaan. Na onze wandeling arriveren we bij het strand, waar we de boot zullen nemen naar de mangrove bossen op het tegenover liggende eiland. Een vissersbootje wordt opgetrommeld en het water van de afgelopen regenbuien wordt eruit geschept alvorens we instappen. Schoenen en sokken eerst uit doen, anders kunnen we straks niet meer normaal fietsen. Na nog geen 15 minuten varen wordt besloten om terug te keren. Er hangt een gitzwarte bewolking boven ons en het begint enorm hard te waaien/stormen. Gelukkig houden we het nog droog. Eenmaal terug aan land staat ons busje een eindje verderop al weer klaar en stappen we weer op de fiets.

Het begint te regenen, maar we gaan stug verder. De weg wordt 1 grote rivier en inmiddels zijn we volledig doorweekt. De wind krijgt orkaankracht en een wolkbreuk opent zich boven ons. We zijn nu toch al doorweekt, dus proberen we onze route zo goed en zo kwaad als mogelijk te vervolgen, met een striemende regen in onze gezichten. We zien niet veel meer, maar banen ons een weg door de modder.

Vlak voor de grote weg stappen we weer af om onze fietsen in de bus te laden. We staan even te schuilen bij een lokaal winkeltje en nemen nog even een douche onder de luifel, zodat we al zoveel mogelijk de modder van onze rug kunnen spoelen alvorens we in de bus stappen. Ondanks de regen hebben we toch heerlijk gefietst en een schitterend stukje van Cambodja gezien. De grootste uitdaging nu is om onze kleding weer schoon te krijgen.