Er staat vandaag een korte rit op het programma, dus vertrekken we pas om 8 uur. We verlaten Kampot weer en rijden de stad uit langs de brede rivier. Het is opvallend stil op het water voor zo'n grote rivier.

Eenmaal buiten de stad komen we weer terecht tussen grote velden die vol staan met water. Deze bekkens worden gebruikt voor zoutwinning. In het droge seizoen vallen deze bekkens droog en kunnen ze het zout winnen. Het water komt van de grote rivier. Dit is dus een zoutwaterrivier. Het platteland kan hier niet gebruikt worden voor agricultuur vanwege dit zoute water.

We fietsen rustig verder, aangezien het aantal kilometers vandaag beperkt is. Op de achtergrond glijdt het gebergte van Bokor Mountain National Park met ons mee. De waterbuffels doen hun naam weer eer aan en banjeren onvermoeid door het water en de modder. Onze weg is redelijk goed, maar door de lichte regen wel vol met plassen.

We nemen nu de afslag naar Kep, onze volgende bestemming. Er wordt gewerkt aan de weg over een stuk van ca. 6 km. Op zich niet erg, want de onderlaag van de weg is nog wel redelijk verhard. Het probleem is echter de natte bovenlaag, die alleen maar slijk en modder opspat. Binnen no time zijn we niet meer herkenbaar. Van boven tot onder zitten we helemaal onder de blubber. Het regent niet, dus het kan er ook niet zomaar vanaf spoelen. Als drie blubbermonsters op een mountainbike (of wat er voor moet doorgaan), rijden we door. Zelfs onze schoenen zijn niet meer zichtbaar. We stoppen zelfs even om hier foto's van te maken. Dit hebben we echt nog nooit meegemaakt en ook de lokale mensen moeten hard lachen als ze ons zo zien. Ik ben echt benieuwd of ze ons zo wel zullen binnenlaten in het hotel. Eindelijk hebben we weer een normale weg. Dat fietst een stuk aangenamer, maar we zien er nog steeds niet uit.

Langs de weg worden brommers schoongespoten met een hogedrukspuit. We stoppen en laten onze fietsen gelijk ook maar even schoonspuiten. Met een beetje water uit een groot vat proberen we onszelf ook weer een beetje schoon te spoelen, maar we merken al snel dat dat niet zoveel zin heeft. Dan zit er nog maar 1 oplossing op ..... ook maar onder de hogedruikspuit. Stuk voor stuk worden we van top tot teen helemaal schoongespoten. We staan te soppen in onze schoenen, maar we zijn wel weer iets schoner. De lokale bevolking vindt het geweldig ... en wij ook. Ondanks het feit dat we zeiknat zijn kunnen we toch weer een beetje toonbaar over straat.

We vervolgen onze weg naar Kep en bezoeken daar de krabmarkt. De vis, garnalen, krabben en inktvis worden hier direct uit zee verkocht op de markt. Als je wilt maken ze het ook direct voor je klaar. Verser dan dit kun je het niet krijgen.

We besluiten om onze lunch in een van de naastgelegen tentjes te hebben. We bestellen een heerlijke vis, gegrilde garnalen en onze chauffeur haalt nog een extra vis van de markt, die we ook in het restaurantje opeten. Het maakt de mensen hier allemaal niet zoveel uit dat je ook zelf meegebracht voedsel consumeert.

We hebben heerlijk genoten van de verse vis en garnalen en kunnen nu even bijkomen van onze belevenissen.