Snorkelen voor beginners

De zwemvesten gaan aan, waterschoenen worden omgebonden en ons snorkelmasker wordt opgezet. De onderwaterwereld is hier schitterend. Nog geen meter diep zwemmen we over het koraal dat vlak voor onze bungalow ligt. Allerhande vissen zwemmen hier rustig omheen en wij worden niet ervaren als indringers. De vissen die je normaliter in grote aquaria ziet in dierentuinen zwemmen nu gewoon om je heen. De meest schitterende kleuren komen voorbij. Felgeel, oranje en blauw/paars, het maakt niet uit, het zwemt er allemaal. Bijna alle vissen zijn heel smal (plat). We zien zelfs een mantarog zwemmen, wat een gevaarte is dat. We hoeven niet eens weg naar een rif in de buurt, want het zwemt hier gewoon rond. ’s-Avonds kunnen we het licht onder onze bungalow aandoen, waardoor jedoor de vloer in onze kamer alle vissen voorbij kunt zien zwemmen. Het is soms vermakelijk als je ons op de grond ziet liggen om alles gade te slaan.

Na onze ochtendduik is het weer tijd om in de zon te drogen en door onze stapel boeken te lezen. Vervelend leventje zo ….

Geen vlucht naar de Malediven

Tijd om naar de Malediven te vertrekken. We moeten vroeg op, want om 07.20 uur gaat onze vlucht. Om half 5 staat onze chauffeur al weer trouw klaar. Het duurt nog ca. 45 minuten voor we op de luchthaven zijn. We zijn ruim op tijd, bedanken onze chauffeur en checken in ….. Hoewel, …. we krijgen te horen dat de vlucht overboekt is en dat we gratis gebruik mogen maken van het Airport hotel, op de volgende vlucht in de middag mee kunnen en een gratis ticket krijgen dat nog een jaar geldig is. We proberen hen duidelijk te maken dat dit voor ons GEEN optie is en we deze vlucht echt mee moeten. We kunnen echter hoog en laag springen, we hebben geen keus, want alle transfervluchten gaan voor, evenals grote groepen. We zijn dus de klos. Het gratis ticket slaan we af, want daar hebben we toch niets aan, het is ook niet overdraagbaar. We hebben nu drie vouchers gekregen om nog wat aan boord te kunnen kopen, maar absoluut niet vergelijkbaar met de prijs van een ticket. Shaya heeft al direct een klacht via de openbare Facebookpagina van SriLankan de wereld in gestuurd. Met de bus worden we weer naar een hotel gebracht in Negombo, een half uur rijden bij het vliegveld vandaan. Het ligt aan een breed zandstrand en we krijgen nog een kamer en ontbijt aangeboden. Veel meer kunnen we hier helaas niet doen, want even in de zon liggen doe je ook niet meer als je om 10 uur al weer moet vertrekken. We hangen dus maar een beetje nutteloos rond in onze kamer. Wachten is zooooo vervelend, zeker als je al om 04.00 uur bent opgestaan en in de wetenschap dat je al op de Malediven had kunnen zitten. Tussendoor moeten we ook nog zorgen dat ons hotel geïnformeerd wordt en onze transfer dus ook. De receptie is echter pas om 08.00 uur lokale tijd bereikbaar, dat betekent half 9 hier in Sri-Lanka. Er staat dus waarschijnlijk al iemand op ons te wachten op het vliegveld die daar voor niets naar toe is gegaan. Om 10 uur moeten we weer uitchecken, omdat we om 10.30 uur weer opgehaald worden. Helaas is de chauffeur een kwartier te laat en hij vertoont geen enkel teken om maar enige haast te betrachten. Zoals verwacht is het nu een stuk drukker op de weg en staan we uiteraard vast in het verkeer. Het zal ons toch niet gebeuren dat we ook deze vlucht niet kunnen nemen. Gelukkig bereiken we uiteindelijk op tijd het vliegveld en mogen we via de businessclass inchecken. Met de vouchers kopen we de dutyfree mand leeg, want deze moeten natuurlijk tot de laatste cent op ?. Om 3 uur lokale tijd bereiken we Male. We moeten nog even op wat andere gasten van het hotel wachten, alvorens we om 4 uur op onze boot kunnen stappen richting onze waterbungalow. Eenmaal aangekomen worden we beloond met heerlijk weer, een fles champagne, heerlijke bedjes op ons terras en alleen maar helblauw water om ons heen. Vanaf ons terras kunnen we zo het water in en in onze kamer zit glas naar beneden om de vissen onder onze bungalow te zien zwemmen. Wat een schitterende plek!!

Laatste dag in Sri Lanka

Een relaxte dag vandaag. Niets moet en alles mag. We starten met een wandeling langs Galle Face Green, een stukje groen een strand langs de kust met overal stalletjes. De meeste zijn nog gesloten. Langs het oude parlementsgebouw wandelen we langs het World Trade Center en het Old Dutch Hospital. Tegenwoordig zijn hier vele restaurantjes en theehuizen gevestigd. Oud een nieuw wisselen zich in het gebied rondom het Colombo fort af. Het WTC steekt met twee torens hoog boven alles uit en tekent zich mooi af tegen gebouwen als het rode Cargills warenhuis en het Grand Oriental Hotel uit koloniale tijden. Na de St. Peter’s Churchill is de weg verder afgesloten. Hier is tegenwoordig het hoofdkwartier van de politie gevestigd. We zullen dus terug moeten lopen om het grote witte presidentiële paleis heen. Dit ligt midden in het fort en is zwaar beveiligd. Ook dit is weer het gevolg van aanslagen die in 1996 hebben plaatsgevonden door de Tamiltijgers bij de Central Bank, vlak naast het paleis.

Met een tuk-tuk reizen we weer een stukje verder. De chauffeur brengt ons naar het centrale busstation in de wijk Pettah. De straten zijn chaotisch, kleurrijk en gezellig. In iedere straat wordt weer andere handelswaar aangeboden. Een hele straat waar lampen en electronicaketen wordt verkocht, de volgende straat levert weer enkel riemen en tassen en weer een volgende straat alleen textiel. Tussendoor zien we de indrukwekkende rood-wit gekleurde Jami-ik-Alfarmoskee en de kleurrijke Old Kathiresan hindoetempel met haar typische drukke afbeeldingen. De hoofdwegen worden afgewisseld met smalle straatjes waar behalve voetgangers nog slechts tuk-tuks komen en handkarren waarop verkoopwaar wordt aangeboden. We slenteren op ons gemak door de straatjes en tikken nog een paar mooie bergschoenen op de kop tegen Sri Lankese prijzen. Heel weinig dus ?.

Met de tuk-tuk trekken we daarna weer verder zuidwaarts om nog een bezoekje te brengen aan Liberty Plaza, een groot winkelcentrum. Met kortingen tot 70% weten we ook hier in de Nike shop een mooi broekje voor Shaya te scoren. Bepakt en bezakt keren we weer terug naar het hotel om nog lekker te genieten van het zwembad.

Nagenieten in Colombo

Vol lol en geintjes nemen we afscheid van de receptioniste die we aan onze chauffeur hebben kunnen koppelen. Ze moeten er beide hard om lachen. Een rit van ca. 4 ½ uur brengt ons naar onze bestemming in Colombo. We verblijven in het Ramada hotel. Van buitenaf een statig hotel vlak bij alle dure andere hotels bij de Galle Face green. Eenmaal binnen merken we toch direct een andere mentaliteit dan we die de afgelopen dagen gewend waren. Het gemoedelijke is hier helaas niet terug te vinden. Hier ben je gewoon een nummer. Onze kamer was geboekt voor 3 personen, maar het heeft bijna een halve dag geduurd voordat we een extra handdoekenset hadden kunnen regelen voor de 3e persoon. Eerst gebeurde er helemaal niets. Na een 2e poging kwamen ze een extra bed afleveren, dat ze direct terug mee mochten nemen en na de 3e poging kregen we welgeteld 1 extra handdoek. Een extra glas of kopje voor de thee heeft het helaas niet gehaald. De volgende dag na de schoonmaak was het helaas weer hetzelfde, we hadden nog slechts 2 handdoeken. We hebben er maar geen extra moeite meer in gestoken. Als goedmakertje kregen we nog wel 7 boxjes met een chocolaatje erin.

De rest van de middag hebben we de stad een beetje verkend. Er is niet echt een centrum en de stad is redelijk groot. We lopen dus redelijk grote afstanden. Via een lange kustweg passeren we Cinnamon Grand Cresnat (winkelcentrum), Temple trees (met beveiliging om de 20 m met uitkijktorens en gewapende militairen), de Amerikaanse ambassade en vele vele bankcomplexen. We gaan nu weg van de kust wat dieper de stad in. Ook hier weer een groot winkelcentrum Liberty Plaza. We wandelen verder naar het Viharamahadevi Park. Achter dit park liggen vele ambassades en de National Art Gallery. Langzaamaan keren we terug richting ons hotel. Via het South Beira Lake steken we het spoor weer over om na ca. 300 m bij Slave Island uit te komen. Een naam die dateert uit de tijd van de Nederlandse overheersing, toen slaven van de oostkust van Afrika hiernaartoe werden gebracht om het fort van Colombo weer op te bouwen. Toen de arbeiders in opstand kwamen moesten ze vanaf dat moment ’s nachts op het eiland blijven. De Nederlanders brachten krokodillen naar het meer om te voorkomen dat er iemand zou ontsnappen. Pas in 1845 werd de slavernij door de Britten afgeschaft, maar het eiland bleef haar naam behouden. Nog een klein stukje verder zijn we weer bij ons hotel, waar we rond 20.00 uur nog lekker dineren naast het zwembad.

Op zoek naar het luipaard in Walputta NP en de klim naar Sigiriya rock

Het is zo vroeg dat zelfs de vogeltjes nog in diepe slaap zijn. Om 04.00 rijden we weg met onze ontbijtpakketjes die bij de receptie klaarliggen. In het holst van de nacht kunnen we zonder al te veel tuk-tuks op de weg richting het noorden rijden. De bestemming is Wilpattu National Park, het meest noordelijke punt waar we in Sri Lanka komen. Het park ligt in het Noordwesten in de Culturele Driehoek. Het is het grootste park van Sri Lanka, maar doordat er tijdens de burgeroorlog veel gestroopt werd is de populatie van de dieren nog niet zo heel erg groot. Wel is de diversiteit groot. Als we om 6 uur arriveren is het dus continu goed opletten of je dieren ziet in de dichte jungle, op de grasvlaktes of langs de meren. Er is zelfs een kuststrook. Aan diversiteit van leefomgeving dus geen gebrek. We zien in beginsel nog niet veel dieren. Waarschijnlijk slapen ze nog. Langzaamaan begint het licht te worden en dienen de eerste herten zich aan. We zien echter meerdere soorten. In een groot open veld ontdekken we een vijftal jakhalzen. Waterbuffels en een enkele olifant wisselen het landschap af. Tot we diep in de bosjes iets zien bewegen. Geheel op z’n gemak komt een beer langzaam dichterbij, echter net ver genoeg om achter de bosjes te blijven. Onderweg zien we in het zand de pootafdrukken van zowel een beer als een luipaard. We rijden dwars door het mulle zand naar de waterkant en zetten de motor af. We zijn nu onderdeel van de rust en het ochtendritueel van vele diersoorten die naar het meer toekomen. Vlak naast een vijftal krokodillen staan de maraboes en ooievaren in het water. Een stuk verderop komen de herten even drinken en zowaar zien we ook weer een beer die op het water afkomt. Een machtig gezicht en heerlijk genieten in alle stilte, met uitzondering van het geklik van m’n camera natuurlijk. We rijden weer stilletjes verder. In het junglegebied zien we bovendien veel bijzondere vogels, uiteraard de altijd mooi gekleurde ijsvogel, maar ook de billhorn (soort kaketoe), bruine visuil, haviken en rond het water lepelaars, ooievaren en kieviten. Het luipaard laat zich echter niet spotten vandaag, maar we hebben genoten van alle andere diersoorten en met name de beren waren toch wel heel bijzonder.

We rijden rond 10.30 uur weer 2 uur terug richting ons hotel, zodat we tot 4 uur nog even kunnen relaxen bij het zwembad. We hebben al een aardig kleurtje gekregen. Tot slot gaan we vandaag de Lion’s rock beklimmen in Sigiriya. Deze opgravingen staan sinds 1982 op de Unesco Werelderfgoedlijst. Het complex werd pas in de 20e eeuw ontdekt, maar laat resten zien van ca. 470 na Christus. We starten beneden aan de rots en stijgen dan met vele treden, vastgemaakt aan de buitenkant van een gigantische rots stukje bij beetje. Onderweg zie je rotsschilderingen en word je vermaakt door ondeugende apenfamilies die de knalroze hoedjes van de Chinese dames stelen en dan zelf opzetten. De hoedjes zien ze niet meer terug. De weg naar boven wordt steeds indrukwekkender en het uitzicht is gigantisch. Eenmaal boven kom je op een plateau terecht waar eveneens vele opgravingen te vinden zijn. Hier stond ooit een paleisfort met vele ontvangstruimtes en baden. De toegang op een lager plateau wordt gemarkeerd door 2 leeuwen uitgehakt in de rotsen. De Sigiriyarots wordt om die reden ook wel de Lion’s rock genoemd. Een schitterende plek die terecht op de Werelderfgoedlijst staat. Voldaan sluiten we onze laatste trip af om morgen te vertrekken naar Colombo. De memorycard op m’n camera begint al aardig volg te raken, dus moeten we het aantal uitstapjes de komende dagen maar gaan beperken?.

’s-Avonds komen de kok en de receptioniste nog uitgebreid afscheid van ons nemen. We hebben een erg leuke tijd met hen gehad en ze vinden het jammer dat we al weer vertrekken. Ik moet zeggen dat ze hier bij Elephas Resort allemaal erg vriendelijk en behulpzaam zijn en werkelijk alles voor je over hebben. Een aanrader!

Schitterende opgravingen in Pollonaruwa en vele olifanten in Minneriya N.P.

We naderen al weer bijna het einde van onze rondreis door Sri Lanka. Nog 2 dagen hier in Sigiriya en dan nog afkikken in Colombo alvorens we naar de Malediven gaan. De laatste paar dagen proberen we dus nog zoveel mogelijk te zien. Vandaag betekent dat dat we Polonnaruwa gaan verkennen en vanmiddag bij de olifanten op bezoek gaan in het Minneriya National Park. 

Voordat we op onze eerste bestemming zijn rijden we eerst weer een uur. Eenmaal bij de gate moeten we nog een half uur rondrijden om onze gids te zoeken. Die rijdt met ons mee om ons wegwijs te maken op het omvangrijke complex. Later zien we dat we hier ook fietsen hadden kunnen huren, wat natuurlijk nog veel leuker was geweest dan van het ene complex naar het andere te rijden met de auto. Wellicht een tip voor al degenen die ons nog richting Sri Lanka zullen volgen. Sowieso leuker om het eea zelf uit te zoeken dan een gids mee te krijgen die je toch nauwelijks kunt verstaan. De ruines van Pollonaruwa liggen wijd verspreid en zijn goed bewaard gebleven. Het gedeelte waar het Royal Palace heeft gestaan toont nu nog resten van een 3 etages hoog gebouw. Het gebouw zou echter 7 verdiepingen geteld hebben. Het geheel is ommuurd met een 11 m brede vestingmuur. Even verderop ligt de oude raadkamer. Hier konden aan weerszijden 9 ministers plaatsnemen. Door de vele zuilen konden zij echter nooit direct de koning zien. Wilden zij hem spreken, dan moesten ze eerst opstaan en naar voren lopen, zodat ze de koning direct konden aanspreken. Het koninklijk paleis kende bovendien een theater, baden en ontvangstruimtes. De toegang tot ieder complex werd gekenmerkt door een halve maansteen, rijkelijk gedecoreerd met dwergen, leeuwen en olifanten. Ieder symbool heeft weer een eigen betekenis. In het midden vind je altijd de lotusbloem. We ontdekken Hindoeistische tempelruines, maar ook een 52 m hoge stenen stupa. De koningen van dit complex waren allen Boeddhistisch, maar om oorlog met de Indiers te voorkomen trouwden zij vaak met een hindoeistische Indische prinses. Beide tempelsoorten moesten dus aanwezig zijn, hoewel het Boeddhisme ruimschoots overheerst. Overal zijn Boeddhabeelden te vinden, evenals in de rotsen waar de beelden uitgehouwen zijn. Hoewel het bezoek veel te kort was om alles te kunnen bbewonderen vertrekken we anderhalf uur later om richting Minneriya te rijden. De lunch brengen we door op een plek die je nooit zelf gevonden zou hebben. Langs de grote doorgaande weg stoppen we en lopen tussen een paar kleine winkeltjes door over een smal aardepad naar achter. Na een 150-tal meter ligt een gezellig restaurantje verscholen onder de palmbladeren. Een heerlijke plek om even af te koelen na de verzengende hitte van vanmorgen.

Na de lunch stappen we weer in een open safarijeep op weg naar Minneriya. Het park beslaat ca. 30 km2, overwegend bebossing. De olifanten hebben daar flink huisgehouden tussen de bamboebossen, maar ze laten zich nog niet zien. Dat gebeurt pas als we bij het meer zijn. De olifanten komen massaal samen bij dit meer. De kudde heeft vele babyolifantjes die spartelen door de modder, maar anderen ook letterlijk proberen pootje te haken met hun slurven. Het is een mooi spektakel om te zien hoe ze met elkaar spelen en de slurven om elkaar heen draaien. Veel andere dieren (behalve enkele watervogels en roofvogels) zijn echter niet te vinden in dit park. Om nog wat meer soorten te kunnen spotten besluiten we daarom nog een extra safari in te plannen, 2 uuur verder noordwaarts. Dat betekent echter wel om 4 uur 's morgens vertrekken. Nu de luiken dus vroeg dicht.....

Dambulla rotstempels en Ritigala klooster

Het is na 3 nachten Kandy weer tijd om verder te reizen. We gaan op weg naar Sigiriya. Onderweg stoppen we bij een kruidentuin, waar we een uitgebreide toelichting krijgen op de medicinale werking van allerhande natuurlijke kruiden en specerijen. De bekendere soorten zijn de aloe vera een citronella plant, maar b.v. ook peper, rode ananas en vanille hebben hun heilzame werking. We worden na afloop nog verrast door een nekmassage en gaan volledig ontspannen weer door naar onze volgende bestemming.

We bezoeken 1 van de Unesco Werelderfgoederen, de Dambulla rotstempels. De oudste rotstempel dateert van de 1e eeuw voor Christus, terwijl de jongste nog maar 100 jaar oud is. De tempels staan vol met Boeddhabeelden, maar het meest fraaie zijn de rotsen die van onder tot boven volledig volgeschilderd zijn met mooie fresco's.

De 5 tempels zijn uit een granieten rots gehakt, die hoog boven Dambulla stad uittorent. Het uitzicht is hier schitterend. Ook hier hebben we weer op blote voeten moeten lopen om binnen te mogen komen. Een ritueel dat we inmiddels al wel kennen, dus vaak gaan de slippertjes mee. Tot slot gaan we naar Ritigala. We worden weer opgehaald met een jeep om vervolgens diep de bossen in te rijden. Het is even zoeken, want zelfs de ingehuurde chauffeur voor dit uitstapjeweet niet exact de weg. Met een noodgang rijden we over de boswegen om nog op tijd te zijn om het park in te gaan. Nog net op tijd kunnen we naar binnen. Op onze slippertjes lopen we over lange trappen en bospaadjes omhoog. In onze veronderstelling naar het klooster. We hebben niet voor niets weer een lange broek en slippers meegenomen. De route omhoog is echter lang en onderweg wordt ons langzaamaan duidelijk dat we naar een boskloostercomplex wandelen, een raadselachtige vondst waar in de 9e eeuw monniken midden in de jungle woonden tussen de apen die er momenteel nog wel wonen. Een schitterende afgelegen omgeving in ieder geval, waar nog niet veel toerisme te bekennen is. De vondsten laten nog duidelijk resten zien van een badplaats en bibliotheek, maar ook een ouderwets hurktoilet. Voldaan keren we weer terug naar het hotel, waar we nog even van ons terras kunnen genieten.

Sightseeing door Kandy

Ook vandaag genieten we weer van het heerlijke ontbijtbuffet in Hotel Suisse. De keuze is enorm groot en het is iedere keer weer lastig om te kiezen. Mocht je smaak er desondanks niet tussen zitten dan kan je altijd nog naar de corner "live cooking" waar ze iets klaarmaken geheel naar je eigen smaak. De wafels zijn overigens heerlijk daar. Wil je 's avonds eeen uitgebreide keuze aan desserts, ook dan moet je bij dit hotel zijn. Verschillende taarten, cakes, pudding, mousses, trifjes en fruit kun je hier allemaal vinden. En heb je aan 1 bordje niet genoeg, dan loop je toch gewoon nog een keer. Dat wordt weer flink aftrainen na de vakantie.

Vandaag staat in het teken van sightseeing door Kandy. We starten bij de belangrijkste tempel van het land, de tempel van de tand. De naam is ingegeven doordat hier een tand van Boeddha ligt opgeslagen. Het is zondag en de lokale bevolking trekt massaal naar de tempel. Allemaal geheel gehuld in witte kledij. Ook wij hebben ons daar zoveel mogelijk op aangepast. Zoveel mogelijk wit, schouders bedekt en lange broek aan (snel over de short aan natuurlijk), zodat er geen knieen meer zichtbaar zijn. Iedereen komt hier ook weer offers brengen, veelal bloemmen, maar ook voedsel. In lange rijen schuifelt men door de tempel om een offer te kunnen brengen bij de tand. De tempel staat overigens midden in het voormalige koninklijke paleis. In een afzonderlijke ruimte zijn tevens foto's te zien van de ravage die in 1998 door bomaanvallen van de Tamiltijgers is aangericht. Bijna 65% van het complex was verwoest. Inmiddels is alles weer gerestaureerd, maar vele details zijn helaas verloren gegaan.

In elk hoekje van de tempel zitten mensen te bidden. Langzaamaan schuifelen we weer op onze blote voeten naar buiten en halen onze schoenen op. Na geheel in het reine te zijn gekomen is het nu weer tijd om te zondigen en waar doe je dat beter dan op de markt. Shaya scoort nog een leuke "olifantenbroek" en "shortje" voor een totaalbedrag van nog geen 7 euro. Op deze manier willen we nog wel vaker zondigen. De middag brengen we verder door in de Peradeniya botanische tuinen. Dit park is meer dan 60 ha groot en is een plek waar de families massaal naar toe trekken om lekker te picknicken en ontspannen. Stelletjes zoeken wat meer afgelegen plekjes op. Het park is schitterend aangelegd met verschillende soorten tuinen. Zo is er een orchideeentuin, kruidentuin, varenbos, bloementuin, maar ook grote open grasvelden en mooie lanen met exotische boomsoorten. In de toppen van de metershoge bomen wonen hele vleermuisgezinnen en op de grasvelden voetballen de honden mee met de kinderen. Een heerlijke plek om onder het genot van een kop thee onbezorgd alles gade te slaan.

's Avonds genieten we weer volop van het uitgebreide buffet en kunnen we ook nog de legendarische zege van Federer op Wimbledon volgen.